top of page
Search

دعانویس و دعانویسی-09361397584

  • Writer: rahil ebraham
    rahil ebraham
  • Jan 10, 2021
  • 3 min read

دعانویس

دعانویس به فردی می‌گویند که با استفاده از نوشتن متون کتب مذهبی روی اجسامی مانند قفل کلید و کاسه یا روی کاغذ سعی در برطرف نمودن مشکل مراجعه کنندگانشان دارند.

دعانویس‌ها، در ازای نوشتن ادعیه و تعویذات، مبلغی با عنوان نیاز از مراجعه کنندگان اخذ می‌کنند.برخی از اینگونه افراد، مدعی هستند که با «علوم غریبه» آشنا بوده و «وسیله‌ای برای ابراز قدرت خداوند» می‌باشند.گروهی دیگر با ادعای دانستن علم رمل و خبرداشتن از مجهولات عالم و خیر و شر، رمال نامیده می‌شوند. اسباب کار این گروه، اشکال شانزده‌گانه‌ای است که به دانیال نبی نسبت داده می‌شود.گروهی دیگر نیز برای مشتریانشان کف‌بینی و فالگیری می‌کنند.

عده‌ای دعانویسی را خرافه می‌دانند و عده‌ای به آن معتقد اند، برخی از مسلمانان دعاهای مذهبی را بر تسکین یا بهبود بیماری‌ها مؤثر می‌دانند.

برخی از دعانویسان با ادعای‌های دروغ از اعتقادات سوءاستفاده نموده و از آنان اخاذی می‌نمایدو حتی گاهی فرد دعانویس از مشتری خود سوءاستفاده جنسی نیز می‌نماید.غلب مشتریان دعانویس‌ها، زنان جوان هستند

تاریخچه دعا نویسی

در اسلام برای سوره‌های قرآنی هرکدام خواص و قواعدی برای خواندن تعریف شده و مناجاتی که حضرات معصومین (علیهم السلام) با پروردگار داشته‌اند موجود است ولی امر سود جویی و دعانویسی که به رمالی نیز شبیه می‌شود هیچ گاه مورد تأیید دین اسلام نبوده‌است . از این رو افراد زیادی برای کسب درامد در تاریخ اسلام به جمع‌آوری دعاهای خیر و شری که اکثر آن‌ها هیچ ریشه دینی و قرآنی ندارند پرداختند و آن دعاها را به قرآن و امامان نسبت دادند و همه آن‌ها در غالب نوشته‌های جسته گریخته نسل به نسل به آیندگان منتقل شده‌است . برخی معتقداند شخصی به نام درویش محمد یکی از بزگان دعانویسی بوده و همچنین طمطم الهندی که مجموعه کاملی از این دعاها را نوشته بوده‌است . در خصوص دعانویسان پر واضح است این افراد اکثراً بسیار فقیر هستند و کار یومیه ندارند و هرچه مردم از آن‌ها بیشتر رو میگردانند آن‌ها فقیرتر می‌شوند و اگر کسی هم گذرش به پیش آن‌ها بیفتد با مبالغ بسیار بالا آن‌ها را تلکه میکنند .

سرکتاب و شرح فعالیت دعا نویس

افرادی که در زندگی خود درماندگی حس میکنند و نمی‌توانند با تدبیر و توکل به خداوند متعال مشکلاتی از قبیل (بیماری، فقر، سرقت شدن مال، ترس و وحشت و ...) را حل کنند به دعانویس روی میاورند و بر این باورند که با سرکتاب‌گیری که شروع فعالیت دعانویس است دلیل مشکلات آن‌ها مشخص می‌شود .

دعانویس در ابتدا تأکید بر باورِ خودش و دعا می‌کند و میگویید اگر ذره ای شک بیاورید همه چیز باطل می‌شود و سپس نام فرد نام مادر و سن او را میپرسد و سپس با فرمول جمع ابجد به عددی می‌رسد که آن را بر 12 تقسیم می‌کند و جواب آن عدد برحسب جنسیت فرد مبدل به تعبیری است که دعانویس در دست نویس‌های فال ابجد میبیند و برداشتی که دعانویس از شرح حال فرد دارد را با برداشت خود از تعبیر فال ابجد درمی آمیزد و برای فرد به گونه قابل قبول و هوشمندانه ای شرح میدهد و هرجا که شنونده شک بیاورد به او میگویند موکل‌های من اینگونه گفته‌اند، موکل در دعانویسی به معنی اجنه ای می‌باشد که با دعانویس دوست است و برای اون از عالم غیب خبر می آورد . فرد درمانده که فکر می‌کند تنها راه باز مانده همین راه است تمامی شرح ماجرا را میپذیرد و در پایان هر سرکتاب مشخص می‌شود که فرد میبایست دعاهایی جهت رفع چشم بد و حسود و جادو و گشایش روزی و ... و غیره از دعانویس خریداری کند و فرد درمانده هر جور که شده دعاها را خرید می‌کند و به دستورات عمل می‌کند .

در برخی موارد فرد دعانویس با شیادی کامل برای حل مشکلات زنان آن‌ها را مجبور به صیغه شدن می‌کرد که دور ناف آن‌ها و سینه آن‌ها دعانویسی کند و با این بهانه از آن‌ها لذت جنسی ببرد .

نکته قابل توجه این است که با توجه به این مطالب که کاملاً با عقل جور در نمی‌آید هر فرد در هرسال یک سرکتاب دارد و کلا 12 سرکتاب تا آخر عمر خود دارد و اگر هرسال در طول عمر خود سرکتاب بگیرد تا آخر عمر برای محفوظ ماندن از ( چشم بد و زن کوتاه قد و جادو طلسم و ...) باید همه ساله همانند مالیات پول به دعانویس بپردازد تا از شر ایمن شده و رزق و روزی او با برکت شود .

دیدگاه فقهای شیعه

ناصر مکارم شیرازی

«نوشتن دعاهایی که از حضرات معصومین (علیهم السلام) رسیده و در کتب معتبر موجود است، اشکالی ندارد. ولی دعا نویسی حرفه‌ای، که شغل افراد سودجوست، صحیح نیست و غالب کتاب‌هایی که به آن استناد می‌کنند، اعتباری ندارد.»

صافی گلپایگانی

«نوشتن دعاهایی که با دلیل معتبر از ائمه معصومین علیهم السلام نقل شده و اجرت گرفتن در مقابل آن، اشکال ندارد ولی مراجعه به فالگیرها یا دعانویسانی که به صورت‌های مختلفه از منابعی که اعتبار شرعی ندارد نقل می‌کنند یا می‌نویسند جایز نیست و پول گرفتن اینگونه اکل مال به باطل و حرام است. والله العالم»

 
 
 

Comments


bottom of page